معرفی نمایشگر های دوگانه و قابل انعطاف مایکروسافت

Duo و Neo نام نمایشگر های دوگانه قابل انعطاف مایکروسافت است. امسال تعداد قابل توجهی از دستگاه های قابل انعطاف را مشاهده کردیم. همه چیز درباره طراحی Duo و Neo، این واقعیت را می رساند که اینها، دستگاه های صفحه نمایش دوگانه می باشند و در واقع صرفا تبلت های قابل جمع شدن نیستند. به نظر می رسد مایکروسافت به جای ایجاد یک صفحه نمایش بزرگ تاشو، یک راهکار بهتر را ارائه می دهد. مایکروسافت قصد داشت از گوریلا گلس برای محافظت از نمایشگرها و لولای ۳۶۰ درجه آن استفاده کند، که وجود یک پنل OLED انعطاف پذیر برای هر دو، نمایشگر دوگانه قابل انعطاف این موضوع را غیر ممکن ساخت.

مشخصات ظاهری نمایشگر دوگانه قابل انعطاف مایکروسافت

در محلی که نمایشگر دوگانه قابل انعطاف به هم می رسند فاصله کمی وجود دارد. این شکاف توسط حاشیه ، مفصل و کمی فضای خالی پر می شود. اندازه این شکاف ۸.۹ میلی متر در لپ تاپ Neo و این اندازه در تلفن Duo کمتر است. هر دو نمایشگر ۹Neo اینچ اندازه دارند، اما اگر میخواهید از Neo مانند تبلت استفاده کنید، ترکیب نمایشگرها اندازه ۱۳.۱ اینچ را دارا هستند. Duo  از دو نمایشگر ۵.۶ اینچی تشکیل شده است، که هنگام جمع شدن اندازه ۸.۳ اینچ را به صورت مورب ارائه می دهند. هنگامی که گوشی آیفون ۱۱ Pro خود را در بالای Duo قرار دهید، می بینید که صفحه نمایش تقریباً سه چهارم اینچ از آیفون پهن تر است. وقتی صفحه دوگانه را می بندیم، کمی ضخیم به نظر می رسد و به همان اندازه احساس سنگینی به همراه دارد. قسمت پشتی دستگاه مانند شیشه است (که احتمالا همان گوریلا گلس است که در نمایشگرها استفاده می شود).

این کیبورد به کار رفته در نمایشگر دوگانه قابل انعطاف Neo که ظاهرا به صورت جدا از دستگاه خریداری خواهد شد، مانند یک نوار خاکستری بزرگ به پشت دستگاه وصل می شود. اتصال صفحه کلید به دستگاه راحت بوده، و با لرزش دستگاه هم در جای خود باقی می ماند. طراحی کلی به گونه ای می باشد که هنگام بستن صفحه کلید بر روی صفحه نمایش، یک شکاف کوچک وجود دارد. تایپ کردن روی صفحه کلید آن، تجربه جالبی به همراه دارد و در مقایسه با کیبورد آیپد اپل به مراتب بهتر است.

در حالت ایستاده، تایپ کردن با یک دست در نمایشگر دوگانه قابل انعطاف Duo دشوار خواهد بود، حتی در حالت تا شده و هنگام استفاده از یک صفحه نمایش، بسیار عریض به نظر می رسد. بهتر است در این حالت از دو دست خود برای کار کردن و تایپ کردن بهره ببرید. از نظر تئوری می توانید Duo را صاف قرار دهید و تایپ کنید، اما نگه داشتن آن مانند یک لپ تاپ کوچک و تایپ کلمات با انگشتان دست، حس بهتری دارد. در این حالت یک نمایشگر به عنوان صفحه کلید عمل می کند و دیگری به عنوان نمایشگر معمولی.

حالت های مختلفی که در نمایشگر دوگانه قابل انعطاف وجود دارد

مایکروسافت چند حالت اصلی برای استفاده از نمایشگر دوگانه قابل انعطاف را در نظر گرفته است. به عنوان مثال، در حالت Book، شما دستگاه را دقیقا در ابعاد و اندازه یک کتاب واقعی در دست می گیرید و دو صفحه نمایش آن، مانند دو صفحه کتاب در مقابل چشمانتان قرار می گیرد.
حالت Composition باعث می شود که یک طرف نمایشگر دوگانه قابل انعطاف را به صفحه کلید تبدیل کرده و دیگری به عنوان نمایشگر معمولی مورد استفاده قرار گیرد. حالت دیگری وجود دارد که هر دو صفحه به عنوان عضو های جدا از هم، مستقل از یکدیگر کار می کنند. مثلا وقتی یک برنامه را باز می کنید فقط بر روی یک صفحه باز می شود، نه در هر دو.

عملکرد و مشخصات داخلی نمایشگر دوگانه مایکروسافت

مدیریت ویندوز در نمایشگر دوگانه قابل انعطاف Neo باید به صورت یکپارچه باشد. در مدت تست هیچ اشکال بزرگی به چشم نخورد، که این یک پیشرفت عالی در مقایسه با نمونه های اولیه ای است که ما از Dell و Lenovo دیده ایم و همچنین بهتر از دستگاه های ویندوز دارای نمایشگر دوگانه که قبلاً از HP و Asus در دسترس بوده می باشد.

جالب است که در نمایشگر دوگانه قابل انعطاف Duo  مدیریت ویندوز بیشتر از سایر دستگاههای اندرویدی قابلیت انعطاف و انطباق پذیری دارد. انتظار می رود مایکروسافت و گوگل برای مدیریت بهتر ویندوز، با هم همکاری کنند. البته میزان مشارکت این دو شرکت در عملکرد دستگاه هنوز مشخص نیست، زیرا مایکروسافت در حال حاضر جزئیات زیادی را ارائه نمی دهد، اما به هر ترتیب در نسخه آزمایشی عملکرد دستگاه کاملا روان و راحت است.

سازندگان برنامه ها باید API (رابط برنامه نویسی) مایکروسافت را در دسترس داشته باشند تا برنامه های خود را برای این دستگاه های نمایشگر دوگانه عرضه کنند. هنوز مشخص نیست که آیا APIهای گوگل هم در دسترس خواهد بود یا اینکه سازندگان برنامه که امیدوارند برنامه های اندرویدی را برای Duo تولید کنند، همچنان باید از مایکروسافت، برای پشتیبانی بهره ببرند. البته مایکروسافت نیز تمایلی به به اشتراک گذاشتن جزئیات مشخصات مربوط به هر یک از محصولات نداشته است.

بنابراین در مورد گزینه های ۵G و حافظه ذخیره سازی و یا RAM هیچ شناختی وجود ندارد. Duo  از یک پردازنده اسنپدراگون ۸۵۵ بهره می برد که سریعترین پردازنده امسال اسنپدراگون برای موبایل است. این تراشه احتمالاً با عرضه دستگاه در سال آینده تغییر می کند.

Neo  از پردازنده نسل یازدهم Lakefield بهره خواهد برد، اما هیچ اطلاعاتی در رابطه با تعداد هسته های CPU یا سری پردازنده های اینتل در دست نیست. فرض بر این است که از پردازنده سری Y که کم مصرف می باشد، مانند آنهایی که در دستگاه های فوق العاده نازک و سبک استفاده می شود، بهره ببرد. اما با توجه به سیلیکون کاستومی که در لپ تاپ ۳ و سرفیس پرو ایکس دیدیم، برای این دستگاه هم می تواند به صورت کاستوم باشد.

 

زمان عرضه این محصولات مایکروسافت چه زمانی خواهد بود؟

در حالی که به نظر می رسد هر دو، نمایشگر دوگانه قابل انعطاف هم اکنون هم آماده عرضه باشند، و یا حداقل نسخه های نمایشی موجود ممکن است این ذهنیت را ایجاد کنند، اما هنوز یکسال تا عرضه آن زمان باقیست. قطعاً این دستگاه ها در زمان عرضه از نظر سخت افزاری و نرم افزاری نسبت به نسخه نمایشی موجود تغییر خواهند کرد.

به هر حال، اهمیتی ندارد که چه تغییراتی خواهند داشت، و یک چیز کاملا پایدار و ثابت خواهد ماند، و آن اینکه این دستگاه ها فقط تبلت های تاشو نخواهند بود. برای دستگاه های قابل انعطاف، مایکروسافت معتقد است دو دستگاه با عملکرد جدا و دوگانه، بهتر از یک دستگاه قابل انعطاف با کارکرد یگانه می باشد. این موضوع برای افرادی که مرتباً دو برنامه را روی یک دستگاه باز می کنند و به کارکرد چند گانه علاقه دارند بسیار عالی خواهد بود.

توجه:

این مطلب در بخش تحریریه سایت دیجی دو گردآوری شده و استفاده از آن برای اهداف غیر تجاری و با قید نام منبع بلامانع است.