افزایش خطرات امنیتی سایبری با توسعه اینترنت اشیاء

خطرات امنیتی سایبری پیچیده‌تر از هر زمان دیگری به نظر می‌رسند. با توجه به توسعه روزافزون اینترنت اشیاء (IoT) و هوش مصنوعی (AI)، تا پایان سال ۲۰۲۰، هر فرد چیزی در حدود ۱.۷ مگابایت اطلاعات در ثانیه تولید می‌کند. با تکامل فناوری‌های جدید، مجرمان سایبری روش‌های جدید هک کردن را برای دستیابی به داده‌های حساس جست‌وجو و کشف می‌کنند. اینترنت اشیا و هوش مصنوعی دو صنعت قادر به ایجاد انقلابی تکنولوژیک هستند اما هنگامی که این فناوری‌ها توسط مجرمان سایبری مسلح می‌شوند، چه اتفاقی در انتظار ما خواهد بود؟

اگر راه‌حل‌های امنیتی مبتنی بر سخت‌افزار در دستگاه‌های اینترنت اشیا و دارای هوش مصنوعی اجرا نشود، کاربران خود را در معرض حملات سایبری قرار می‌دهند. هر کسی که کنترل یک یا تعداد بیشتری از این دستگاه‌ها را داشته باشد، می‌تواند به تعداد زیادی کامپیوتر و شبکه دسترسی داشته باشد. بانک‌ها، دولت‌ها، مراکز بهداشتی و حتی خانه‌های شخصی، زمینه‌های اصلی خطر بوده و مجرمان سایبری بسیار آگاه هستند که هرچه دستگاه‌های بیشتری به هم متصل باشند، داده‌های بیشتری در معرض خطر قرار خواهند داشت.

هوش مصنوعی برای استفاده از یادگیری ماشینی (ML) ایجاد شده تا از توانایی‌های یک انسان فراتر رفته و چیزهایی را ببیند که انسان‌ها نمی‌توانند درک کنند. این تکنولوژی قادر به ایجاد تحول در تحقق الگویی است که انسان حتی برای برنامه‌ریزی آن‌ها قادر به برنامه‌نویسی نیست.

در نگاه کلی، این فناوری‌ها قادر به گشودن دروازه‌های موضوعاتی هستند که شاید روزگاری بشر حتی قادر به رویاپردازی در مورد آن‌ها نبوده اما از سویی دیگر، با توسعه این فناوری‌ها، مخاطرات آن‌ها نیز به شدت نگران‌کننده می‌شود.

خطرات امنیتی سایبری: بانک‌ها و موسسات مالی

دستگاه‌های تلفن همراه، کارت‌های پرداخت و اطلاعات پرداخت همه در دسترس پلتفرم‌ها (مانند Google) و دستگاه‌های خودکار (مانند Alexa Amazon) است که می‌تواند برای خرید مواد غذایی چدر عصر خانه‌های هوشمند، مورد استفاده قرار گیرد. جذابیت ذخیره این اطلاعات در این پلتفرم‌ها، راحتی آن برای زندگی روزمره است. با این حال، واقعیت این است که بسیاری از مردم واقعاً نمی‌دانند که چه بر سر داده‌های آن‌ها خواهد آمد. چقدر می‌توانیم واقعاً به این وسایل ایمان داشته باشیم؟ برای تولیدکنندگان، تمرکز اصلی این دستگاه‌ها بر روی تجربه مشتری و کارایی آن است؛ در نتیجه، مشخص نیست که این فناوری چقدر بر روی تأمین امنیت این دستگاه‌ها متمرکز شده پتا از افرادی که از آن‌ها استفاده می‌کنند و همچنین، داده‌های آن‌ها محافظت شود.

علاوه بر این، برنامه‌های بانکی تلفن همراه که توسط موسسات مالی ارائه شده، الگوهای زندگی افراد مانند زمان و مکان خرید اقلام مختلف را ضبط و آنالیز می‌کند. آن‌ها همچنین توانایی تشخیص الگوهای خارج از عملیات هفتگی استاندارد شما را دارند و از این طریق برای ایجاد پروفایل داده‌های یک فرد استفاده می‌کنند. برنامه‌های بانکی معمولاً امنیت بسیار بیشتری نسبت به سایر دستگاه‌های اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی دارند و هشدارهای مربوط به کلاهبرداری داخلی را گوشزد می‌کنند اما با گسترش شبکه‌های بانکی و موسسات مالی، داده‌های زیادی در دسترس است که به انگیزه‌ای برای اشخاص ثالث برای صرف وقت و تلاش برای دستیابی و دستکاری این داده‌ها تبدیل می‌شود.

خطرات امنیتی سایبری: حوزه سلامت

با ورود فناوری به حوزه سلامت، خطرات در سطح بسیار شخصی‌تری متمرکز می‌شوند. بسیاری از دستگاه‌هایی که به این حوزه وارد شده‌اند، دستگاه‌هایی هستند که در بدن انسان جاسازی می‌شوند؛ دستگاه‌های مثل شبیه‌ساز ضربان قلب. علیرغم فناوری هوشمندی که این دستگاه‌ها ارائه می‌دهند، به دلیل امنیت سایبری سطح پایین به کار رفته در آن‌ها، در معرض خطر بدافزارها قرار دارند. شاید از خود بپرسید چه خطری؟ این بدان معنی است که داده‌های ذخیره شده در این دستگاه‌ها در معرض خواندن توسط شخص ثالث و همچنین سرقت از دستگاه‌های آسیب‌پذیر هستند.

برای جلوگیری از این موضوع، تجهیزاتی که در این صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند باید از لحاظ امنیتی آن‌قدر ایمن و مطمئن باشند، که هیچ شخص ثالثی نتواند با اهداف مختلف خود، به داده‌های مهم و حیاتی آن‌ها دسترسی پید کند؛ دسترسی همانند توقف عملکرد شبیه‌ساز ضربان قلب که می‌تواند به یک معضل بسیار بزرگ تبدیل شود.

خطرات امنیتی سایبری: خانه‌های هوشمند

محبوب شدن استفاده از تجهیزات مربوط به خانه‌های هوشمند، موجب تحوبل در دستگاه‌های و لوازم خانگی شده شاید تا چند دهه قبل تصور در مورد عملکرد امروزی آن‌ها، امری محال به نظر می‌رسید؛ یخچال‌ها، کتری‌ها، لامپ‌های کوچک، حباب‌های درها و موارد دیگر! همانند بانکداری آنلاین، هدف فعالان در حوزه خانه‌های هوشمند این است که زندگی روزمره مردم راحت‌تر شده و مردم بتوانند بر روی دیگر فعالیت‌های مهم روزمره خود تمرکز کنند.

نکته اصلی دستگاه‌های هوشمند، توانایی آن‌ها در پیش‌بینی نیازهای فرد و الگوهای روزمره ‌آن‌هاست‌، وظیفه‌ای که با ردیابی تعامل شخص با دستگاه و ضبط آن انجام می‌دهند. داده‌های ضبط شده روی یک سرور ذخیره می‌شوند اما اگر پیوند ارتباطی ایمنی وجود نداشته باشد، موجب ایجاد راهی آسان برای ورود هکرها به خانه شما می‌شود. همچنین، اگر داده‌های ذخیره شده در سرور یا بانک اطلاعاتی رمزگذاری نشده باشند، در معرض خطر نفوذ هستند.

در حالی که تصور این موضوع که یخچال شما هک شود، شاید در نگاه اول کمی خنده‌دار به نظر برسد اما مطمئن باشید خطر هک شدن این دستگاه بیش از آنچه تصورش را کنید – مانند این که هکر می‌خواهد از تعداد تخم‌مرغ‌های یخچال شما سر در بیاورد – خطرناک است. دسترسی به اطلاعات شخصی شما و دیگر دستگاه‌های متصل موجب می‌شود هکرها یا سارقان بتوانند بسیار راحت‌تر از گذشته به منزل شما دسترسی پیدا کنند. برخی از این دستگاه‌ها آنقدر کوچک هستند که به‌کارگیری سیستم‌های امنیتی برای آن‌ها چندان مقرون به‌صرفه نیست اما استفاده از آن‌ها در طولانی‌مدت برای مشتریان بسیار حاثز اهمیت است.

خطرات امنیتی سایبری: اتومبیل‌سازی

طی سال‌های اخیر، افزایش به‌کارگیری دستگاه‌های اینترنت اشیاء در وسایل نقلیه موجب شده که عموم مردم در مورد تحت کنترل قرار گرفتن اطلاعات رانندگی‌شان توسط یک سیستم واحد به توافق رسیده‌اند. نکته قابل توجه این است که این شرکت‌ها با ارائه‌دهندگان بیمه ارتباط دارند که به مشتریان امکان می‌دهد دستگاه‌هایی را نصب کنند که داده‌ها را گزارش داده و در صورت رانندگی در یک مجموعه مشخص از پارامترها، هزینه‌های بیمه را کاهش دهند.

با این وجود، خطرات امنیت سایبری دستگاه‌هایی نظیر این‌ها می‌تواند بر مصرف‌کننده و شرکت نیز تأثیر داشته باشد، خواه دستگاه یک جعبه‌سیاه سفت و سخت باشد، یک پلاگین خود نصب‌شده باشد یا یک اپلیکیشن که داده‌ها را از طریق تلفن هوشمند مصرف‌کنندگان جمع‌آوری می‌کند؛ تا زمانی که این دستگاه‌ها یا اپلیکیشن‌ها از امنیت کافی برخوردار نباشند، اطلاعات مصرف‌کنندگان همواره در معرض خطر نفوذ یا سوء استفاده قرار خواهد داشت.